Hepimizin bildiği gibi hasta yakını olmak fiziksel ve duygusal olarak çok zorlayıcı bir süreçtir. Hasta yakınları çaresizlik, öfke, depresyon gibi duyguları zaman zaman hastadan daha yoğun yaşayabiliyor.

Hastalıkla mücadele dönemlerinde ortaya çıkan olumsuz duygularla baş etmek her zaman kolay olmayabiliyor. Bu durumda kişinin kendisini rahatlatacak uğraşlar edinmesi, gerekirse bir uzmandan profesyonel yardım alması öneriliyor. 

Uzman Klinik Psikologlar ve psikoterapistler, korona süreci, kanser gibi ciddi seyreden hastalıklarda hem hastayı hem de yakınlarını bilgilendirmenin önemli olduğunu söylüyorlar.

Örnek olarak ele alacak olursak; kanser olan kişinin ilk hissettiği, öfke oluyor. Hasta yakınlarına bu öfkenin normal hatta sağlıklı bir şey olduğunu anlatıyoruz. Hastalık tanısı alındığında şok, inkâr, öfke, depresyon ve kaygı gibi psikolojik reaksiyonlar sonucu düşünsel ve duygusal denge bozuluyor.

ZORLAYICI BİR SÜREÇ BAŞLIYOR

Hasta yakını olmanın, fiziksel ve duygusal olarak çok zorlayıcı bir süreç olduğunu bilip vurgulamakta yarar var. Hasta yakınları da çaresizlik, öfke, depresyon gibi duyguları zaman zaman hastadan daha yoğun yaşayabiliyor. Depresyon, kendini suçlama, hastaya yardım edememekten kaynaklanan çaresizlik, kaybetme endişesi, yalnız kalma korkusu, ekonomik ya da sosyal düzenin bozulacağı kaygısı gibi çok çeşitli nedenlerden kaynaklanabiliyor. 

HASTAYA BAKMA SORUMLULUĞUNU PAYLAŞIN

Hasta birine uzun süre bakmak zorunda kalan kişiler, bu sorumluluğu tek başına üstlenmekten yoruluyor. Bu sorumluluğu, kardeşle ya da başka bir yakınla paylaşmak, gerekirse psikolojik destek almak hasta yakınının süreci daha sağlıklı geçirmesini sağlıyor. Böyle bir olanağa sahip değilseniz, hasta bakımını ücretli olarak başka birine yaptırmanız da mümkün. Bu tür zorlu süreçlerde hem hastaya yakınları, hastaya bakanlar ve hastanın kendisi bir psikologtan randevu alıp seans görüşmesini telefonla, online veya yüz yüze terapi odasında yapabilirler.

ANNE BABALARA ÖNERİLER

Anne babalar çocuklarının başına bir şey gelince önce kendilerini suçluyor. Çocuğu acı çekerken yardım edememenin çaresizliği, ebeveynleri çok zorluyor. Hastalık döneminde çocuğa sağlanan olanaklar, verilen tavizler iyileşmenin ardından çeşitli sorunlara neden olabiliyor. Dengeli ilişkiler kurabilen, duyguların serbestçe ifadesine izin veren, az çatışma yaşayan, işbirliğine açık, ilgili ancak kaygılı olmayan, aile içi rollerin belirgin olduğu aileler, hastalıkla daha kolay başa çıkabiliyor.

HASTAYLA DOĞRU İLETİŞİM KURUN

Hastaya bakacaksanız, hastanın duygu ve düşüncelerini dikkate almanız, bakım sürecine onu da dahil etmeniz gerekiyor. Bunun için de doğru iletişim kurmak büyük önem taşıyor. Uzman Psikologlar iletişimin doğru kurulması için hasta bakanlara şu önerilerde bulunuyorlar:

- Hastaya kiminle görüşüp kiminle görüşmek istemediğini sorun. Böylece onun yerine karar vermek zorunda kalmazsınız. 

- Başka hastaları veya daha kötü durumdaki hastaları örnek göstermeyin. Sadece dinleyin. Bazen susmak altın kuraldır. 

- Size ‘Ölecek miyim?’ diye sorduğunda, ‘Öyle şeyler düşünme’ gibi cümleler kurmayın. Düşünmüş zaten ve size söylüyor. 

Bu gibi durumlarda 

‘Duygularını anlıyorum. Çok zorlandığını zaman zaman görüyorum. Bazen ben de ne yapacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Bana yol göster’ demek fazla konuşmadan daha çok işe yarıyor. Çünkü hasta için aslında önemli olan, yakınının yanında olduğunu bilmektir.

ÖNEMLİ UYARI: PSİKOLOJİK HASTALAR, DEPRESİF KİŞİLER MÜMKÜN OLDUĞUNCA HASTAYA BAKMAMALI / BAKTIRILMAMALI

Önemli bir noktanın da kişilik özellikleri olduğuna değinelim; depresif yapıda, kaygı bozukluğu olan kişilerin hasta bakmamasının daha iyi olacağını kaydedelim. Hastaya bakma kararı almış kişilerin de kendi duygularının farkında olmasının ve bunları hastayla paylaşmasının gerekliliğine vurgu yapalım.

 “Kendinize iyi bakın. Unutmayın, kendinizi iyi hissetmezseniz bir başkasına iyi hissettirme şansınız çok düşüktür” önerisinde bulunuyorum.

DEPRESYONLU HASTASI OLAN AİLELER NE YAPMALI ?

Depresyon Hastası bir yakınınız varsa aşağıdaki öneriler sizin için:

 Unutmayın ki psikolojik, psikiyatrik ve ruhsal rahatsızlıkların tedavisinde kişinin tedaviye olumlu yaklaşımı kadar ailenin desteği de çok önemli...

- Depresyon (Ruhsal çöküntü), hastanızı her şeye karşı isteksiz yapabilir. İçine kapanabilir.

-Yorgun, bitkin olabilir. Sorumluluklarını aksatabilir.

-Hiçbir şeyden zevk alamaz hale gelebilir.

-Çok alıngan, kırılgan, çabuk sinirlenen, çabuk ağlayan ve her şeyi uzatan bir yapı geliştirebilir.

- Bakımını ve temizliği aksatabilir.

-Uykusu, iştahı ve cinsel isteği bozulabilir.  

İşte tam da bu nedenlerle:

-Hastanızı zorlamayın, tartışmayın, kendi işlerini kendiniz ve onun işlerinde de ona yardımcı olmaya bakın’’ Gel gezelim, eğlenelim, tatile git, kafayı takma, hiçbir şeyin yok, tembellik yapma’’ laflarını etmeyin.

-Hiçbir şey için onu zorlamayın,teklif yapın, fakat ısrar etmeyin. Teklif var, ısrar yok!

-Onu dinleyin,anlayın ve sizden ne istediğini sorun.

-Psikolog, Psikoterapist ve Psikiyatr doktorla işbirliği yapın, sabırlı ve özverili olun.

-Her zamankinden daha fazla sevgi, ilgi, şefkat gösterin.

-Unutmayınız ki hasta yakınlarının doğru ilgisi tedaviyi çabuklaştırır. 

Eğer bir hastanın yakını veya kendin hasta isen bu yazıyı bir kaç kez daha okuyup uygulamanda yarar var.Yine de yaşadığınız süreç ile ilgili asistanımı +90532 158 35 55 arayıp randevu alıp kendinize özel profesyonel yardım alabilirsin.

BE A RELATIVE TO THE PATIENT!

As we all know, being a relative of a patient is a very challenging process physically and emotionally. Relatives of patients may experience feelings such as helplessness, anger and depression more intensely than the patient from time to time.

It is not always easy to cope with the negative emotions that arise during the fight against the disease. In this case, it is recommended that the person finds activities that will relieve himself, and if necessary, seek professional help from a specialist.

Specialist Clinical Psychologists and psychotherapists say that it is important to inform both the patient and their relatives in serious diseases such as the corona process and cancer.

If we take it as an example; The first thing a person with cancer feels is anger. We tell the relatives of the patients that this anger is normal and even healthy. When the disease is diagnosed, mental and emotional balance is disrupted as a result of psychological reactions such as shock, denial, anger, depression and anxiety.

A COMPULSORY PROCESS BEGINS

It is useful to know and emphasize that being a patient's relative is a very challenging process physically and emotionally. Relatives of patients may also experience feelings such as helplessness, anger and depression more intensely than the patient from time to time. Depression can be caused by various reasons such as self-blame, helplessness arising from not being able to help the patient, fear of losing, fear of being alone, and anxiety that the economic or social order will deteriorate.

SHARE YOUR RESPONSIBILITY TO CARE FOR THE PATIENT

People who have to take care of a sick person for a long time get tired of undertaking this responsibility alone. Sharing this responsibility with a sibling or another relative and getting psychological support if necessary helps the patient's relative to have a healthier time. If you do not have such an opportunity, it is also possible to have someone else take care of the patient for a fee. In such difficult processes, both the relatives of the patient, the caregivers and the patient himself can make an appointment with a psychologist and make the session interview over the phone, online or face-to-face in the therapy room.

SUGGESTIONS TO PARENTS

When something happens to their children, parents blame themselves first. The desperation of not being able to help the child while he is in pain puts a strain on the parents. The opportunities provided to the child during the illness and the concessions made can cause various problems after recovery. Families that can establish balanced relationships, allow free expression of emotions, experience little conflict, are open to cooperation, are not concerned but not anxious, and have clear family roles can cope with the disease more easily.

CONTACT THE PATIENT CORRECTLY

If you are going to take care of the patient, you need to take into account the feelings and thoughts of the patient and include him in the care process. For this, it is very important to establish correct communication. Specialist Psychologists give the following suggestions to patient caregivers in order to establish communication correctly:

- Ask the patient who they want to see and who they don't want to see. So you don't have to decide for him.

- Do not imitate other patients or patients who are worse off. Just listen. Sometimes silence is the golden rule.

- When he asks you, 'Am I going to die?', don't use sentences like 'Don't think about such things'. He's already thought about it and he's telling you.

In similar cases

‘I understand your feelings. I see that it is very difficult from time to time. Sometimes I don't know what to do or what to say. Saying 'Guide me the way' works better than talking too much. Because the important thing for the patient is to know that his/her relative is with him/her.

IMPORTANT WARNING: PSYCHOLOGICAL PATIENTS AND DEPRESSIVE PEOPLE SHOULD NOT LOOK AT THE PATIENT AS POSSIBLE.

Let's mention that an important point is personality traits; Let us note that it would be better for depressed people with anxiety disorders not to look after patients. Let's emphasize the need for people who have decided to care for the patient to be aware of their own feelings and share them with the patient.

"Take care of yourselves. Remember, if you don't feel good, your chances of making someone else feel good are very low.”

WHAT SHOULD FAMILIES DO WITH DEPRESSION?

If you have a relative with depression, the following suggestions are for you:

Do not forget that in the treatment of psychological, psychiatric and mental disorders, the support of the family is as important as the person's positive approach to treatment.

- Depression can make your patient reluctant to anything. It can be closed in.

-He may be tired and exhausted. It can override their responsibilities.

He may become unable to enjoy anything.

-It can develop a very touchy, fragile, quick-tempered, crying and prolonging nature.

- May hinder maintenance and cleaning.

- Sleep, appetite and sexual desire may be disturbed.

Here are the reasons why:

-Don't force your patient, don't argue, try to help him with his own affairs and his work. Don't say "Let's have fun, go on vacation, don't worry, you have nothing, don't be lazy".

Don't force him for anything, make an offer, but don't insist. There is an offer, no insistence!

-Listen to him, momentGo ahead and ask what he wants from you.

-Cooperate with psychologist, psychotherapist and psychiatrist, be patient and selfless.

Show more love, care, compassion than ever before.

-Do not forget that the right attention of the patient's relatives accelerates the treatment.

If you are a patient's relative or a patient yourself, it would be beneficial for you to read and apply this article a few more times. Still, you can call my assistant at +90532 158 3555 about the process you are going through and make an appointment and get personal professional help.